Bu insanlar sokağa silahlarıyla, tanklarıyla, toplarıyla darbe yapmak için çıkmıyorlar. Kuşkusuz bunların içinde çok küçük bir kesim darbe arzusu içinde olmuş olabilir. Ama gostericiler arasında yapılan araştırmalarda darbe isteyenlerin oranı çok düşük.
Gerçekte ortada bir darbe var, o da hükümetin muhaliflerine orantısız şiddetle davranarak onların gösteri ve muhalefet özgürlüklerini engelleyerek hukuka ve demokrasiye yaptığı darbe.
Ama insanın bu dünyaya gelmesinin amacı sadece bunları mı yaşamaktır? Yoksa arasıra da olsa kendi halkının ve diğer halkların daha iyi, daha özgür yaşaması için katkıda bulunmak mı? Düşünce özgürlüğünü sadece kendi için değil, herkes için savunmak gerekmez mi? Hepsi sadece ödüllerden ve “bir pazar başarısı öyküsü”nden ibaret olarak mı kalacak?
Şu soruyu sormadan da duramıyorum, aynı Dostoyevski’nin “Suç ve Ceza” adlı kitabında olduğu gibi:
“Peki ya vicdan ne olacak?”
Genelde anarşizm denilince, “teröristler, sosyalistler, komünistler” akla gelir. Eskiden “terörist” yerine “anarşist” denilirdi. Bu, halklara böyle öğretilmiştir dünya devletleri tarafından. Oysa anarşizm yakmak yıkmak anlamına gelmez. […]
Bu suçları işleyenlerin belirlenmesi ve yargılanması, zamana bağlı değildir. Bu gerçekleşirse, Brezilya için büyük bir sosyal ve politik ilerleme olacaktır. Fakat sadece geçmişe bakıp kalmayalım, işkence bugün de cezaevlerinde tutuklulara yaygın olarak uygulanmaktadır. Dün, bugün ya da yarın, işkence gibi igrenç bir suçun failleri yargılanmalıdır.
Copyright © 2025 | WordPress Theme by MH Themes