Bukowski, kendi yazın tarzında, yeraltı edebiyatı içerisinde önemli bir yazardır. Kendi türünde bir çığır açmış ve en çok kopyalanan yazarlardan birisi olmuştur. Her insan elbette kendisini anlattığından farklıdır, başkasının gözünde. İnsanlar kendi eksik, yanlış ve hatalarını anlatmaktan kaçınırlar. Bazen göremezler bunları da üstelik. Ama başka bir insan, sizdeki tüm şeyleri dikkatli bir bakış ve sorgulama ile ortaya çıkarabilir. Pam’ın bu gözlemlerinin tümü doğru olmayabilir, sonuçta subjektiftir. Ama yine de doğrusuyla yanlışıyla Bukowski’yi başka bir insanın gözünden okumak istiyorsanız, kitabı tavsiye ederim.
Postmodern insan, kendisine ve hayata kapanmış bir penceredir o artık. ‘Son insan’ Friedrich Nietzsche’nin ‘Böyle Buyurdu Zerdüşt‘ adlı yapıtında yer alan bir terimdir. ‘Übermensch‘ olarak adlandırılan üst insanın anti-tezini tanımlamak için kullanılmıştır. Son insan yaşamaktan bıkmış, risk almayan, yalnızca huzur ve güvenliğini düşünen kişi olarak tanımlanmıştır.
Hopper’ın, en bilinen yapıtlarından birisi de “Nighthawks (Gece Kuşları,’Şahinleri’, 1942)”dır. Bu resimde sanatçı, şehir merkezinde 24 saat açık olan Amerikan tarzı bir restorandaki mūşterileri resmetti. Birçok ressam bu tarz resimler çizmesine karşın, bu resimde Hopper, kendi tarzını ortaya koyar ve özgūnlūǧūnū de böylece saǧlar. Resim o kadar ūnlū oldu ki sinema, mūzik ve edebiyata kadar birçok alanda bu yapıttan etkilenmiş ūrūnler ūretildi.
Bazı insanlar vardır, bir kişiyle tanıştıktan hemen sonra, sanki yıllardır tanışıyormuşcasına o kişiyle hemen samimi bir şekilde senli benli konuşurlar. Ben o insanlardan değilim. Biraz mesafe koyarım araya nezaket sınırları içerisinde ve antipatik de olmamaya çalışarak davranırım. Hatta tanıdığım çoğu kişiyle de aramda bir mesafe vardır. Bu bence, soğuk bir ilişki olduǧu anlamına gelmez. Daha çok benim kişisel sözlüğümde, ilişkide bulunan insanların samimi de olsalar, birbirlerine olan saygı ve nezaketlerini koruması demektir. Yani şimdi tanıştığım birisiyle hemen samimi olamam; benim yapım böyledir, biraz zaman geçmesi gerekecektir.
Yaşadığımız her duygu bizi kendimize yaklaştırıyor ve içimizdeki binlerce kapalı kapının birisini açıyor. Bu dünyanın en anlamlı şeyi özgürlüktür, sınırsız bir özgürlük duygusu ve bunu sağlamak için mücadele etmek: kendinle, sistemle, devletle, tabularla, yasalarla, kurallarla ve özgürlüğü engelleyen her şeyle… Bu, dört mevsim mutluluğun da temel şartıdır aynı zamanda.
Düşünce üreten yazar, sesli düşünen kişidir. Bazen düşünceleri zamanla, yazarak olgunlaşır. Kendi gelişim çizgisi içerisinde arar ve bu düşünceler zamanla gelişir.
Dolayısıyla okuyorum, düşünüyorum ve zihnimi dinlendiriyorum. Ve çok rahatladığımı farkettim. Bundan sonra da, daha önce olduǧu gibi tekrar yazılarımı yayınlamaya başlayacağım ve eleştirilerimi, düşüncelerimi de hiçbir şeyden çekinmeksizin eskiden olduğu gibi yayınlamayı sürdüreceğim.
