Tūketim Kūltūrū İçinde Sıkışan Birey
O zaman insan neyi umut edeceğini iyi bilmeli ve bunun gerçekleşmesi için mücadele etmeli.
O zaman insan neyi umut edeceğini iyi bilmeli ve bunun gerçekleşmesi için mücadele etmeli.
Eva Schloss, kampta babasını ve kardeşini yitirir, ama annesi ile birlikte sağ kalmayı başarırlar.
Ben ne “bizdenim”, ne “sizden” ne de onlardan. Ben insanlıǧın o būyūk idealinden, özgūrlūkten, eşitlikten ve kardeşliktenim.
Hepimiz bir anlamda Dostoyevski’nin köpeğine benziyoruz. Gerçek sevgiye yeterince değer vermiyor, sevgimizi göstermiyoruz. Bize sevgi gösterenleri ise kırıyor ve itiyoruz.
Çūnkū Goethe’nin dediǧi gibi, “En ūmitsiz kölelik kendini özgür sandığındır.”
Sürgün, giderek büyüyen bir hüznün yorgun tașıyıcısıdır.
Tūrk ana akım medyasındaki gazetelerde köşe yazarlıǧı yapanların işleri ne kadar kolay: “şu şunu demiş, bu bunu demiş, şöyle olmuş, böyle olmuş.” diye en kūçūk […]
Sen gittin, sonra yağmur geldi, yağmurlar…
Copyright © 2025 | WordPress Theme by MH Themes